Nadenken over de dood, of er over praten.. het blijft voor velen een moeilijk onderwerp waar je het liefst maar niet te veel mee bezig bent. Maar we worden er allemaal vroeg of laat mee geconfronteerd, omdat we een dierbare verliezen of omdat je er misschien zelf over moet gaan nadenken. Toen mijn eigen vader overleed, vond ik de haast waarmee alles geregeld moest worden, de tijdsdruk die er was, vreselijk. Je bent nog niet eens bekomen van het feit dat je vader er niet meer is, of er moet “NU” beslist worden welke kaart (met bijbehorende tekst), bloemen, muziek, etc. er gekozen wordt.
In onze familie heeft muziek altijd een grote rol gespeeld; mijn ouders hadden hun eigen band vlak na de 2e Wereldoorlog. Mijn moeder zong, mijn vader speelde piano en samen hebben ze heel wat opgetreden. Vele jaren later koos ik er voor als professioneel zangeres mijn brood te gaan verdienen. Het samen uitkiezen van de muziek voor mijn vader’s crematie bracht even een rustpunt in de chaos; samen met mijn moeder en broer lieten we de verschillende mogelijkheden de revue passeren. In ons geval was het eigenlijk niet moeilijk: er was een oude opname van mijn ouders samen (opgenomen op een 78-toerenplaat), dus dat vonden we alle drie een prachtige keuze. We maakten de opname digitaal en hadden het eerste stuk. Daarnaast waren er ook opnames van mijn moeder en van mij met verschillende nummers, dus ook die speelden een rol tijdens de herdenking. Zingen op deze moeilijke dag kon en wilde ik niet; ik vertrouwde mijn door emoties dichtgeknepen zangstem niet. Een opname van mij van The Rose van Bette Midler was een mooi alternatief. Mijn spreekstem deed het gelukkig wel, waardoor ik wel een mooie in memoriam kon uitspreken. De zorgvuldig uitgekozen liedjes gaven het afscheid van mijn vader een zeer persoonlijk karakter; dit was ZIJN muziek, waar hij van hield, en hij was dus zelfs te horen op een van de nummers.
Inmiddels zijn er wat jaren verstreken. Zingen bij een uitvaart gaat me nu gelukkig goed af. Ik vind het een buitengewone en bijzondere eer om op deze manier een bijdrage te kunnen leveren aan het afscheid van iemands dierbare. Hoe vreemd het misschien ook klinkt, omdat ze haaks op elkaar lijken te staan: een huwelijksvoltrekking en een uitvaart vind ik de twee meest “intieme” momenten waar ik als zangeres deel van kan uitmaken en daarmee ook de meest eervolle. Je stapt als buitenstaander als het ware even binnen in een heel persoonlijk moment in het leven van iemand. Het is van het grootste belang dat dit moment zo zorgvuldig mogelijk wordt verzorgd, zowel in de voorbereiding als de uitvoering. Voor een huwelijksceremonie is de voorbereidingstijd vaak maanden, maar voor een uitvaart meestal niet. Mooi om tijdens een herdenking door de verhalen, gedichten en muziek iemand – al is het maar een beetje – te leren kennen.
De muziek bij een uitvaart is een prachtige manier om de herdenking een “personal touch” te geven. Live muziek geeft dat nóg een extra dimensie. Muziek raakt. Altijd.
Zie ook www.memoriesuitvaartmuziek.nl