Deze week zong ik tijdens een groots verjaardagfeest met een heerlijke band in het prachtige Hotel de L’Europe in Amsterdam, de volgende dag stond ik solo tegenover een twintigtal senioren en later deze week heb ik de eer te zingen tijdens een uitvaartdienst. Dit is voor mij gemiddeld genomen de normale gang van zaken: veel afwisseling waar het ’t publiek betreft en de muzikanten waar ik (al dan niet) mee werk. Het grappige is dat ik er steeds meer achter kom dat het voor mijn omgeving helemaal niet zo “normaal” is; dat heb ik me nooit zo gerealiseerd, maar het blijkt uit de vragen en opmerkingen die ik krijg. Datgene waarmee ze mij associëren, waarmee ze mij hebben zien optreden, dát is wat ik doe in hun ogen. Voor mijn buren ben ik vooral een van de zangeressen van D-licious Vocals; klopt natuurlijk! Voor velen in mijn voormalige woonomgeving (ik kom van oorsprong uit Hilversum) ben ik de zangeres van de band van Paul Poulissen; check, klopt ook. Voor een aantal vaste verzorgingshuizen waar ik regelmatig optreed, ben ik van het Golden Oldies Duo; jawel, helemaal correct. En zo kan ik nog een tijdje doorgaan.
Vroeger was het in de muziek veel meer te doen gebruikelijk dat je lid was van één vaste band en daar deed je dan 150 à 200 optredens per jaar mee. Maar die tijd is echt voorbij. Het is nu juist in het amateur-circuit (daarmee bedoel ik diegenen die niet beroepsmatig optreden, maar voor hun plezier) veelal de gewoonte om 1 bandje te hebben, maar in prof-land om me heen zijn het bijna allemaal freelancers. Je moet haast wel diversificeren om een inkomen te kunnen genereren waarvan je kunt rondkomen (tenzij je de zanger bent van – ik noem maar een dwarsstraat – Bløf’; dan heb je 1 band). De rest van ons speelt daar waar we gevraagd worden en op ons plek zijn, of dit nu in het theater is, bij een bruiloft of in een opnamestudio, met de ene band of de andere, akoestisch of met een partyband, etcetera.
Voor mij is de afwisseling die hierdoor ontstaat een enorme drijfveer, een motivator. Het houdt het levendig en interessant en het houdt mij scherp. Ik heb nooit avond aan avond op het podium gestaan bij bijvoorbeeld een musical, waar iedere avond in principe hetzelfde verloopt, dus ik kan hierover niet oordelen. Het meest dicht in de buurt kwam bijna 10 jaar toeren met het Glenn Miller Orchestra door heel Europa, maar ook toen had ik, als ik niet op reis was, veel andere optredens in Nederland met verschillende bands. Die variatie vind ik nog steeds geweldig. Het maakt me meer allround en het maakt dat ik goed kan inschatten wat er nodig is voor welke gelegenheid. Leuk om te kunnen adviseren over de invulling van een feestavond!
Kortom: wat doe ik precies? Het antwoord is: zoveel mogelijk! Had ik het filmen van live concerten al genoemd? 🙂